نام فارسی : شاه تره

نام انگلیسی:leaved fumitory

نام هندی:Pitpapada

نام عربی:شاتراج

نام علمی:Furnaria parviflora

خانواده: Papaveraceae

 

 

مشخصات گیاه شناسی:

شاه تره جز گیاهان علفی است که ساقه قوی نیز دارد. برگ های گیاه شاه تره سبز، باریک و نازک می باشد گلهای این گیاه صورتی کم رنگ، بنفش و میوه آن بیضی شکل و کوچک می باشد.

رویشگاه :

به طور کلی این گیاه در مناطق مرطوب و کنار جریان های آب می روید. عمده مناطق رشد این گیاه ایران، افغانستان، جنوب آسیا و هیمالیا می باشد. در ایران درشهرهای کرمان، خراسان، ازبگو، دماوند و آبسرد رشد میکند.

مهمترین ویژگی ها:

یکی از استفاده های زیادی که در ایران از شاه تره می شود عرق شاتره می باشد که در درمان بیماری های پوستی مورد استفاده قرار می گیرد. این گیاه از ماه اردیبهشت تا مهر برداشت می شود

ترکیبات شیمیایی:

یک درصد آلکالوئید

اسید فوماریک

فلاوونوئیدها

موسیلاژ

خواص درمانی:

–خلط آور

–مدر و معرق

–برطرف کردن بیماری های پوستی

–برطرف کردن جذام

– برطرف کردن تومورهای سرطانی

–تصفیه کننده خون

–برطرف کردن مشکلات پوستی

–برطرف کننده ناراحتی های هضم غذا

–یک ماده اشتها آور

–ضد اسکوربورت

–استفاده برای شفافیت پوست

–از بین برنده جوش های بلوغ

–خارج کردن آب و سموم از بدن

مصرف :

–کلیه قسمت های شاه تره مورد مصرف دارویی قرار می گیرد.

–به صورت خشک شده از این گیاه استفاده می شود.

–از عرق این گیاه استفاده می شود

–از پماد این گیاه نیز استفاده می شود.

–به عنوان چای و دمنوش مصرف می شود

 

 

عوارض جانبی:

اگر از این گیاه استفاده بی رویه شود باعث اسهال های شدید، تنگی نفس و گرفتگی عضلات می شود. گاهی هم باعث تشنج و در بعضی موارد میتواند مرگ را به همراه داشته باشد.