نام فارسی: پیاز کوهی
نام علمی: Allium scorodoprasum L
نام انگلیسی: Sand garlic of Espagne
نام عربی: بصیلاء، اسقیل
نام عمومی: Chives
نام فرانسوی: Rocambole
خانواده: لاله Liliaceae
مشخصات گیاه شناسی:
گیاهی است چندساله به ارتفاع حدود15 تا 30 سانتی متر، قاعده گیاه منشعب بوده، برگ های متعدد افراشته و متراکم دارد. غلاف برگ ها پیازهای مستطیلی ناکاملی را به وجود می آورند. پوست پیاز نازک وسفید است و در هنگام رسیدن می افتد. برگ ها کاملا توخالی، مدور، گاه کشسان، خاکستری یا سبز مایل به خاکستری و فشرده می باشند. گل آذین شامل گلچه های متعددی است. غلاف گل آذین دارای 2 تا 3 کفه است. کفه تخم مرغی پهن و کوتاه تر از گل اذین بوده، 11 میلیمتر، آبی، سفید یا زرد می باشند.
طبیعت:
طبق نظر حکمای طب سنتی گرم و خشک است.
رویشگاه:
در نواحی معتدله سرد اغلب کشورها خصوصاً کشورهای اروپایی و آمریکای شمالی و ایران به صورت خودرو انتشار دارد.
ترکیبات شیمیایی
انواع آلیین، روغن های فرار، آب، پروتئین، هیدرات‌های کربن، خاکستر، کلسیم، فسفر، پتاسیم، تیامین، رایبوفلاوین، نیاسین، انرژی غذایی و ویتامین‌های C, B, A در آن وجود دارد.
بخش مورد استفاده:
پیاز گیاه
خواص درمانی:
– به عنوان داروی ضد کرم و انگل های روده
– محافظت کننده بدن در برابر بیماری‌های واگیردار
– ضد کم خونی و متسع کننده عروق
– درمان آنفلوانزا، برونشیت، اسهال‌های خونی و سیاه سرفه
– مصرف پیاز کوهی می‌تواند برای افرادی که سنگ کلیه دارند مفید باشد و به رفع سنگ کلیه در آن‌ها منجر شود.
– پیاز کوهی حاوی فیبر است که به راحتی در هضم غذا کمک می‌کند. این خاصیت از بروز یبوست در افراد جلوگیری می‌کند.
– پیاز کوهی تازه گزینه مناسبی برای افرادی با پوست خشک است. می‌توانید پیاز کوهی را به خوبی بشویید و برای مدت نیم ساعت بر روی پوست خود قرار دهید. در صورت انجام مداوم این کار می‌توانید به خوبی تفاوت در بافت پوست خود را حس کنید.
– پیاز کوهی با داشتن گوگرد و همچنین فلاونوئید‌هایی که دارد می‌تواند رادیکال‌های موجود در بدن را خنثی کرده و از بروز سرطان‌هایی نظیر سرطان روده بزرگ، پروستات، سرطان معده، سرطان ریه و سرطان سینه جلوگیری می‌کند.
– خارج کننده سنگ کلیه می باشد.
روش مصرف
از این گیاه به صورت خشک یا تازه استفاده می شود.
عوارض جانبی:
عوارض خاصی برای ان ذکر نشده اما مصرف زیاد آن موجب بروز اختلالات معده می شود.