نام فارسی : زوفا

نام انگلیسی:Hyssop

نام فرانسه:Hysope

نام آلمانی:Ysop

نام عربی:جسمی

نام علمی:Hyssopus officinalis

خانواده: نعناعیان

مشخصات گیاه شناسی

گیاه زوفا دارای ساقه های زیاد چوبی است که ارتفاع هر کدام از آنها به 20 تا 60 سانتیمتر می رسد. این گیاه در زمین های آهکی رشد می کند و حالت خودرو دارد. برگ های این گیاه نوک تیز می باشد و گل هایی به رنگ آبی و بنفش دارد گاهی گلها سفید رنگ و گاهی گلی می باشد. گل های این گیاه لوله ای می باشد و  دارای 10 گلبرگ و دندانه های آن نوک تیز است. داخل گل دارای 4 پرچم می باشد.

 

تولید کنندگان عمده :

این گیاه در شمال غربی کشور ایران مانند آذربایجان و برخی مناطق بلوچستان یافت می شود. در مناطق مدیترانه ای و جنوب اروپا نیز وجود دارد.

مهمترین ویژگی ها:

یکی از استفاده های این گیاه برای زنبور عسل است به دلیل مزه خوب آن برای زنبور از این گیاه تغذیه کامل می کند. قسمت های گلدار گیاه زوفا بیشتر مصرف دارویی دارد و برای تهیه اسانس از آن استفاده به عمل می آید که این اسانس باید در ظروف در بسته نگهداری شود. این گیاه بعد از برداشت باید سریع خشک شود. از برگ های این گیاه در بازرگانی استفاده می شود. گاهی برای اینکه این گیاه نرم باشد و به التهابات درونی آسیب نرساند باید به آن موادی اضافه کرد.

ترکیبات شیمیایی:

فنل

گلوکزید(هسپریدین)

گلوکز

رامنوز

کولین

لاکتون

فیتوسترول

اثرات درمانی:

-نیرو دهنده است.

-آرام کننده سرفه

-خلط آور

-یک سدره مقوی معده و ضد کرم می باشد

-برای استعمال های خارجی مورد استفاده قرار می گیرد.

-برای درد های سینه و برونشیت و آسم

-برای رفع ترشحات ریه و دفع آ نها

-یک دارو مقوی است و برای اشکالات دستگاه گوارش میتواند کمک رسان باشد.

-رفع کم خونی

-رماتیسم

-برخی بیماری های کلیوی(سنگ کلیه)

-از بین بردن ورم لوزه

-از بین بردن ورم پلک و خون مردگی

-در طب اسلام از این گیاه برای درمان بیماری هایی همچون سرما خوردگی، مشکلات کلیوی، ورم های مثانه و رحم، درمان گوش درد و برای درمان بیماری های سینه ریه و آسم مناسب می باشد.

مصرف:

از خشک کردن گلبرگ ها استفاده می شود. به عنوان دمنوش از آن استفاده می شود. به عنوان پماد نیز از این گیاه استفاده می شود. به صورت کپسول به عنوان دارو مصرف می شود.

عوارض جانبی:

تاکنون عارضه خاصی از مصرف این دارو گزارش نشده است ولی استفاده بیش از حد روغن در بزرگسالان موجب اسپاسم های تونیک-کلونیک می شود.